MÖ 1350-1330 dönemine tarihlenen düdük, Orta Mısır’da 18. Hanedanlık şehri Akhenaten’in arkeolojik kazı alanında ortaya çıkarıldı. Bölgedeki kazılar 1970’lerden bu yana devam etse de son çalışmalar, hanedana ait iki izole yerleşim yerini ortaya çıkararak kraliyet mezarlığına yakın işçilerin ve taş ustalarının barındığı alanlara ışık tuttu.
Bu yerleşimler ile kraliyet mezarlığını birbirine bağlayan yolların yoğun şekilde denetlendiği anlaşılıyor. Arkeologlar bu yollardan birinde, bir zamanlar depo ya da muhafızların kaldığı bir yapı olabileceğini düşündükleri bir kalıntı keşfetti. Burada antik, delikli bir inek ayak parmağı kemiği bulundu.
Araştırmacılar, “Bu nesne, söz konusu topluluğun kraliyet mezarlığına yakınlığı ve muhtemelen mezarlarla bağlantılı çalışmaları nedeniyle yoğun şekilde denetlendiği fikrine uyuyor” diyerek eserin önemine dikkat çekti. Dünyanın birçok antik kültürü inek kemiklerini süs eşyası ya da masa oyunlarına zar yapmak için kullanırken, bu örnek hiçbirine uymuyor.
Kemiğin deneysel olarak yeniden üretilmesi, uzun mesafeden duyulabilen tiz bir ses çıkaran bir düdük işlevi gördüğünü ortaya koydu. Araştırmacılar, bu düdüğün diğer muhafızlara işaret vermek veya onları uyarmak için kullanılmış olabileceğini düşünüyor. Bu keşif, Antik Mısır’ın “ses manzarası”na dair bilinenlere de katkı sağlıyor.
Daha önceki araştırmalar mezar resimleri ve eserler üzerinden dönemin çeşitli popüler müzik aletlerini ortaya çıkarmıştı, ancak bu bulgu o döneme ait ilk düdük keşfi olabilir. Araştırmacılar, “Bu nesnenin hanedanlık döneminde türünün ilk örneği olması, Mısır’ın kemik teknolojilerinin derinlemesine incelenmesiyle elde edilecek potansiyel bilgileri işaret ediyor” diyor.
Bununla birlikte, ayak parmağı kemiğinden yapılan bu eserin tam olarak nasıl kullanıldığı belirsizliğini koruyor. Çünkü Mısır’dan kalan çoğu antik metin, kraliyet ailesi ve seçkinlerin yaşamlarına odaklanırken, sıradan halkın günlük yaşamı hakkında yeterince bilgi sunmuyor.
Araştırmacılar, Firavunlar Dönemi Mısırı’na 200 yılı aşkın süredir yoğun akademik ilgi gösterilmesine rağmen, kemikten yapılmış eşyaların üretimi, kullanımı ve çeşitliliğinin çok az incelendiğini vurguluyor.
